Boeddha blog het Goddelijke aardse spel

Het spel van de mens gebeurt altijd tussen de krachten in.

Het is de dualiteit van alles op aarde.

Het zijn de polen die strijden in de menselijke geest.

Het is het principe van het menselijke ras.

Het is de strijd tussen licht en duisternis, het goede en het kwade, het mannelijke en het vrouwelijke, tussen oorlog en vrede.

Het is de identificatie van de emotie en het is de mens die hierop reageert.

Het is de illusie die de mens van zijn midden houd.

Alles is er op gestoeld om de krachten te leren kennen.

Pas wanneer men vanuit het midden gaat kijken ziet men het spel van de aardse gewoontes.

Het is het pad wat je altijd links of rechts laat lopen.

En zo verdwaalt men in de illusie van de tijd.

De tijd geeft de tic tac aan van het menselijke denken, en slingert de mens de klok rond zonder besef van het spel en de tijd.

Innerlijke vrijheid bestaat niet in het aardse spel.

Het is de identificatie van de emotionele krachten die de mens in de greep houd, het is de overtuiging die door het reïncarnatie proces zelf geschapen zijn.

Tussen alles in staat het innerlijke goddelijke, die evenredig word meegevoerd in het spel.

Alleen in het midden zit de universele kracht.

Men kijkt dan vanuit zijn eigen innerlijke god.

Daar alle kennis in het midden ligt, kan men alleen kennis verkrijgen door het middenpad te bewandelen.

Dit kan enkel door concentratie en meditatie.

Het is de illusie die men moet loslaten.

Het kan alleen door uiterste beheersing bereikt worden.

De middenweg kan alleen daar zijn door de identificatie van het eigen innerlijke goddelijke zelf.

Hierin ziet men van uit het midden en ziet men het vergankelijke spel van het menselijke.

Men wordt zo meester van alle krachten.